"¡¡¡Tss, tss, camareira!!!"

Sinto ter esto un pouquiño abandoado. Non teño xustificación. Tiven moitas cousas que facer pero podería ter quitado tempo para escribir algunha cousa e agora acumúlanse as vivencias cotiás. En primeiro lugar, quero dicir que xa estou totalmente recuperada das miñas placas. Saín de sábado a luns -as festas do Patio son cita ineludible- e admito que levei escote. Non levo ben o de que rematase o verán. Amo o verán, sobre todo pola roupa. Non me gusta vestirme e no verán son tan feliz... Sempre ando medio desnuda. Enfúndome unha falda e unha camiseta e andando. Non soporto que as tendas, a estas alturas, estean cheas de roupa de verán pero con cores de outono para despistar. Porque vai comezar outubro e eu sigo comprándome camisetas de sisas. Deixando as miñas indignacións superficias de lado, exclamarei un bravo polas festas de Sta Cruz. Paseino xenial. Vin a xente que tiña moitíiiiisimas ganas de ver, que boto de menos. Entereime de que unhas das miñas mellores amigas está esperando un bebé. Case choro. Alegroume saber que a todas lles vai moi ben porque as quero tanto... É unha alegría que me enche o corazón. Cóstame aceptar que, pouco a pouco e sen darnos conta, a vida nos vai levando por camiños diferentes, pero momentos coma eses son un bo contrapeso a outros de melancolía. O próximo luns será un día deses de comida-merenda-cea, de lembrar e compartir con persoas que son parte de min. O xoves marcho de viaxe. Vou a Madrid uns días cunhas amigas antes de partir cara Budapest. Non teño tempo de facer a maleta, porque esta finde teño que traballar. Debuto como camareira na comisión de festas. Hoxe fun comprar equipamento: un abridor para levar colgado do pescozo. Teño medo. É un reto persoal. Se paso a proba, é dicir, se consigo atender e cobrar a todo o mundo de modo organizado sen perder a calma, abrir as coca-colas en décimas de segundo sen tirar con elas e sen poñer cara de esforzo, se non me equivoco á hora de servir o alcohol e controlar as medidas, e todo iso sen perder o sorriso e sen deixar de estar perfecta, empezarei as xestións para convertirme na nova propietaria de Metro que é un negocio que me interesa. Xa vos contarei, xa...