miércoles, julio 04, 2007

Pouco máis de dez liñas

Xa estou de volta sá e salva. Ese feixe de facultativos desequilibrados sementaron o pánico na cidade da néboa e fixeron as delicias dos gratuitos que se luciron nos seus titulares pero non lograron tinguir os meus días como london girl. Dende que aterricei en Lavacolla's airport apenas tiven tempo para pasar por aquí e escribir algo que supere as dez liñas de media dos últimos post. A razón pode atoparse detrás dunhas siglas, AGN, que este verán recollerán os froitos dos meus, xa de por si febles, esforzos intelectuais. Pola miña parte, agardo colleitar tamén experiencia, coñecementos, bos momentos e o que se tercie. Non me gusta marchar dos sitios baleira. Teño miles de cousas que dicir pero a miña miopía hereditaria agradecerame que o deixe para mañá. E sei que mañá se vai convertir en dentro dunha semana ou de quince días, quizáis dun mes, pero isto é o que podo ofrecer. Por sorte, a miña cámara adoita acompañarme alá onde vou para axudarme a explicar con imaxes o que non podo referir con palabras. Aínda así, hei de dicir que poucas son as veces nas que unha daquelas vale máis ca mil desas outras.

Look rigth or look left, ou como pintar consellos no chan londinense

Entrevistando a Cristina Pato na bela e vella rúa nova de Compostela

Dúas abstemias declaradas celebrando o orgullo LGTB na Quintana

Por certo, 'mariquinhadevedra' aparece esta semana nunha reportaxe que publica Tierras de Santiago acerca da incidencia do fenómeno blog na comarca. Viva o autobombo! ;P