Quero poñer a andar o que levo dentro. Non quero olvidarme do que un día sentín, pensei, soñei...Quero ver como cambio e como cambia o mundo ó meu redor.
Por certo, que os protas de Pepe O´Inglés teñen cadansúa blog, así que por se vos interesa aquí mesmo vos deixo a dirección. Para rematar, 'linkeo' unha nova curiosa que publica hoxe 'El Correo'. Os estudantes de mediciña estanse quedando sen ósos en Compostela, vaiapordeus.
Hace tiempo que comento con la almohada / que tal vez si para ti soy una carga / hace tiempo que ya no te creo nada / y he notado tu sonrisa algo cansada / con los días se amontonan los momentos / que perdimos por tratar de ser sinceros / y aunque no me creas creo que aun te creo / y aunque no me quieras creo que aún te quiero. / Yo! Perdida entre la confusión / de no saber si sí o si no / voy esquivando tus miradas / Yo! Que he sido tu peor error / me quedo con la sensación / de no tener las cosas claras. / He tocado con la punta de los dedos / ese cielo que prometes con tus besos / como un niño me creí todos tus cuentos / y aunque tú me entiendas yo ya no te entiendo. / Sólo quedan los recuerdos de ese invierno / que pasamos enterrando sentimentos / y aunque no me creas creo que aún te creo / y aunque no me quieras creo que aún te quiero. / Yo! Perdida entre la confusión / de no saber si sí o si no / voy esquivando tus miradas / Yo! Que he sido tu peor error / me quedo con la sensación / de no tener las cosas claras / He sido yo / lo amargo de tu voz / la mala entre nosotros dos / y no pasa nada / si apago la luz / te busco y no estas tú / si el tiempo no nos dijo adiós / y todo se acaba. / Yo!
O valor das coisas não está no tempo em que elas duram, mas na intensidade com que acontecem.Por isso, existem momentos inesquecíveis, coisas inexplicáveis e pessoas incomparáveis.
Fernando Pessoa