miércoles, marzo 29, 2006

Lunares

o o o o o Me encantan los lunares. Los estampados de lunares. Porque los lunares en la piel no me gustan. Y estoy de suerte porque ahora se han puesto de moda. Quiero unas catiuscas de lunares, camisetas de lunares, unas converse de lunares, incluso quiero ir a Sevilla y comprarme una gitana con vestido de lunares o o o o o

8 comentarios:

Anónimo dijo...

A Sevilla irás, folklorikiña fashion-sofisticated, y te comprarás una o todas las muñecas con vestido de lunares!!! Me documentaré nada más llegar para saber dónde están las más guapas y las que tienen el traje mejor hecho. jijiji!!

María M dijo...

Olé, Beíña!!! Tómoche a palabra do que entendo como unha invitación á túa futura 2ª casa, ou 3ª se contamos o Trasno, jejeje!!!!!!!!

Anónimo dijo...

vaia gilipolleces que escribes.na cabeza debes d ter lunares en lugar de neuronas

María M dijo...

Mira, usuario anónimo, eu escribo do que me sae da cona que para eso é a miña blog. Dende logo que ti tamén podes deixar a túa opinión porque, como podes comprobar, eu non activei ningún filtro para os comentarios anónimos nin os suprimo a posteriori. O que non sei é porque non te identificas, será porque te coñezo, ¿será que es un coñecido meu? Non entendo á xente que se avergonza dos seus xuízos. Quizás teñas medo de que te coñeza e que me escaralle coa risa cando sepa que o anónimo que duda da miña intelixencia é un pobre pimpín sen criterio. Se é de dominio público que es parvo/a, entón enténdote. De todos modos, que sepas que me encantan estes comentarios, porque ¿para que cho vou negar? A min vaime a marcha; e se te coñecera aínda máis. ¿Sabías que me encantan os lunares? Xa fun de compras...jejeje

*Sara dijo...

ooooOOOO.....······ºººººº000000
¿E o lunar de Marilyn Monroe...? :P
000000ºººººº······.....OOOOoooo

Anónimo dijo...

outro anonimo que non é o que dixo nonseique duns lunares e dunhas neuronas

a ropua interior a lunares, mola moito, se queres ir de compras, e ter unha opinión allea, avisame, q eu xulgo :D

Vítor Vázquez² dijo...

Non podia pasar sen escribir sobre o disfraz da Raiña de Alcorcón. O certo é que está bastante logrado.
Podería escribir algo acerca de cada un dos comentarios (dos que lin, os da primeira páxina), posto que o que máis e o que menos, chamoume, anque só fose, un pouquechiño a atención.
Hoxe gañache un lector máis.
Unha aperta agarimosa.

AHH!! es os lunares no corpo tamén están ben, pero sen esceso

PD. Agora presentome, chamome Víctor (ou Vitor), estudo en Lugo (para o ano na Coruña) e cheguei aquí pq me ensinou a páxina o Sr. Toural para ver a Dayron.

Anónimo dijo...

Yo sí me identifico porque no tengo nada que esconder. A mí tampoco me gustan los lunares pero me encanta mi amiga María y si los lleva ella, ya no me desagradan tanto... Sobre lo que no tengo ninguna duda es que aquí el único ("únicO" no por ser de sexo masculino, sino porque seguramente seas algo neutro...hermafrodita, sí, o algo por el estilo)que tiene luranes en la cabeza (po no decir manchas) eres tú. A mí también me va mucho la marcha pero no pienso meterme más contigo porque seguro que lo tuyo es una enfermedad: nadie en su sano juicio, a menos que tenga lunares e la cabeza como es tu caso, se le ocurre proferir una sarta de sandeces sin criterio sin atreverse a dar la cara. He aquí la consecuencia de una enfermedad tan peculiar: lunares en vez de neuronas = cobardía recalcitrante.
P.D.: por cierto, es de Sádaba, no Sábada ni Sábado ni otras transcripciones que sólo los tontos son capaces de inventar. Es un aviso honesto y sin maldad porque supongo que no saber pronunciar mi apellido es otro de los efectos de tu grave dolencia.