Quero poñer a andar o que levo dentro. Non quero olvidarme do que un día sentín, pensei, soñei...Quero ver como cambio e como cambia o mundo ó meu redor.
Que che vou dicir que ti non sepas pequena farangulliña? Que te quero? Que me sinto feliz por todo o que estás a vivir? Que os miles de quilómetros non son nada para nós? Que estou desexando que chegue o 20 de decembro para que volvamos a xuntarnos todas? Sei que o sabes pero para lembralo, cando o precises, só tes que vir por aquí. Bicos dende Vedra!!!
O valor das coisas não está no tempo em que elas duram, mas na intensidade com que acontecem.Por isso, existem momentos inesquecíveis, coisas inexplicáveis e pessoas incomparáveis.
Fernando Pessoa
10 comentarios:
Oes Mariquinha, como fas esas montaxes???
É moi fácil, senón e non o daría feito, jeje.. Só tes que clickar en Make your own Photoshow e xa verás...
Qué bonito!!!! Mery, ya sabes que yo no sé hacer cositas de esas, pero aunque no te soborne con regalos maravillosos y dignos de auténticos informáticos(ejem..)te quiero igual.
22 muas from Valdo.
¿Cómo que anónimo? De eso nada: Albicho de toda la vida, ja,ja.
oh, que bonito, felicidades da miña parte tamén!
Pichu Verde, ¿aún de resaca? No hago más que mirar esta blog porque estoy ansiosa por ver tu reacción, necesito saber qué te parece el super regalo de Mun. Pero nada, al final me iré a la capi con la intriga y tendré que esperar al viernes que viene. En fin... 22 muas (again).
Pois si que estás convertida nunha experta en Photoshop!
Mira que me ten namorada este blog! cada día aprendo máis cousas novas! o problema é que Mariquinha aínda non me ensinou a por os vídeos... eu xa andiven probando pero nada de nada. Felicidades a María tamén, por suposto. E para ti María (de Vedra) sorte na curta que ten unha pinta... e eu si que te vin en Terras de Santiago, quedei alucinadita... MÓNICA
Xa vexo que as TIC triunfan nesta blog, de onde sacades tantas cousas?? Weno, e por suposto felicidades para María...
Eu tamén agardo con impaciencia o día 20 de decembro para xuntarme de novo coas miñas pichus!! Moitas grazas polo regalo! Tardei uns días en velo, pero a ilusión mantívose intacta. Quérote moito, pequena bailarina! Mua
P.D. Albicho a ti también, aunque ahora que eres publicista me debes un anuncio con Mariaprie!!!
Publicar un comentario