domingo, abril 23, 2006

Da TVG a Broadway

"LUBA TV pretende ser unha plataforma visual para que a mocidade poida presentar e difundir o seu traballo nos terreos da arte, o deporte, a música, a dramática, a danza e outras disciplinas.

O programa parte como elemento central da liga universitaria de baloncesto, que se celebrará no pavillón de deportes do campus vigués, desde onde o presentador Raúl Piñeiro guiará o programa para enlazar logo coas distintas actividades artísticas que se amosen. Esta novidosa Liga, na que os equipos son mixtos, conta coa colaboración dos tres campus galegos e do portugués de Porto, iniciando así a primeira liga televisiva universitaria galego-portuguesa.

O baloncesto serve a LUBA TV como reclamo para conectar coa mocidade galega, a través dun deporte dinámico que ten unha imaxe positiva. Como premio, o programa entregará ao equipo gañador unha viaxe a EE.UU. para asistir a un partido da NBA.

Mergullando nas materias artísticas que toca o programa, a música apostará polos valores da cultura autóctona, polos grupos galegos e portugueses; o baile atenderá a distintas formacións de danza moderna; os duólogos presentaranse como unha especialidade cómica para a crítica e o humor, cuxos intérpretes se seleccionarán dos tres campus galegos, e tamén haberá reportaxes sobre o deporte base. O novidoso espazo tamén dará oportunidade a un equipo de xente allea ao programa para que filme a súa visión do que sucede nunha gravación de LUBA TV, que exercerá como director convidado."

"(...) na sección duólogos, dous estudantes de Xornalismo, María e Eliana, e un de informática, Alfonso, terán a oportunidade de amosar o seu talento;"

E amosado quedou. Menudo taslento. O meu telefón non deixou de soar en toda a tarde. Tiven ofertas de tódalas productoras galegas e algunha que outra que chamaba dende Madrid. Terei que contratar a un representante porque non dou feito. En fin... Estou contenta. Non estivo mal para ser a primeira vez. Xa pasei 40 veces a gravación no vídeo esperando que na próxima peche un pouco máis a boca pero non hai maneira. "Ti tes moita expresividade na cara e moita desa expresividade é gracias á boca" (Sara dixit). Adoro a esa xente que convirte os defectos en virtudes. Os meus, claro. Miña irmá capturou moitas imaxes no ordenador e hai algunhas que non teñen perda. Hai unha que titulei "extreñida" e a outra púxenlle "Alien Resurrection" pero non as vou poñer porque me da vergonza. Para compensar poño a serie "Abre los ojos" e dedícolla a Alfonso que saberá porqué e a Raúl que ó mellor non se lembra. Non sexades crueis cos comentarios que fixen un gran esforzo por amosarvos o meu talento. En serio, son boa actriz.

Para os que non tivestes ocasión de vernos e vos interesa, o vindeiro sábado ás 4:25 PM podedes poñer a galega e deixar que os "valores da cultura autóctona" ou os "novos talentos galegos", como prefirades, entren nos vosos fogares. Interésame a vosa opinión.

27 comentarios:

Anónimo dijo...

Tenía los pies diminutos,
y, unos, ojos, color marrón madera,
a los 21 fue reina del escenario,
el año que debutó,
las de papaventos dijeron:
"otra bollicao",
cuando, en "teatrofilia", la vieron
haciendo streap-tease.

En sus quimeras de porcelanosa
conquistaba a Al Pacino,
los de "el depor"... no éramos gran cosa
para su merced,
si, la chiquita de Mariquinha Pérez,
tuviera un buen padrino,
los productores, que saben de mujeres,
le darían un papel.

Pezón de fresa?, lengua de cuchillo,
corazón de cristal,
supercabarete, invitada de lujo, modelo,
estrella de culebrón,
había futuro, en las pupilas llorosas
por un hombre maduro,
enamorarse, un poco más de la cuenta,
fue una mala inversión.

Debutó de Susi
en un marabilloso músical,
con sus veinte minutos de fama
abrazó a su mamá,
el guión le exigía, cada vez, más
escenas de parto,
todavía, por Fontao, la llaman:
Barbi Superestar.

La noche antes de la noche de estrellas
no arrojó la toalla,
de Niro, con un frac pasado de moda,
se ensombrecio en la escena,
mientras, Barbi, levitaba, en la Harley
de un amor de playa,
que, entre Luba Tv, Papaventos y Comisión,
le propuso escapar.

A broadway va por atajos,
actuaciones, aplausos.
Ayer, hecho un pingajo,
me dijo, en metro, un bar:
"¿Dónde está la canción, que, me pusiste,
cuando eras del msn?"
"Terminaba tan triste
que,YO NUNCA la pude empezar". (y bebió)

Por esos labios, que sabían a rosas
de habitaciones de ikea,
habría matado yo, que, cuando muero,
ya nunca es por amor.
Se masticaba, en el arenal, que, el depor,
había bajado a segunda,
por la N-525, derrapaba el caballo del glamour.

Debutó de Susi
en un marabilloso músical,
con sus veinte minutos de fama
abrazó a su mamá,
el guión le exigía, cada vez, más
escenas de parto,
siempre, por Fontao, la llamaran:
Barbi Superestar.



BICOS FERMOSA

*Sara dijo...

Olé por smunk! Que inxenio!

E que: ¿tiña ou non tiña eu razón...? ¡Viva a expresividade bucal de M. M! Que quen lla dera a moitos... Se J. Roberts é o sorriso de América, ti es o sorriso de Vedra.

Abre los ojos! :D

Mrs Jones dijo...

Oh! Verei se podo ver o programa o sábado que vén, non tiña nin idea...

Polo meu cambio de blog non pasa nada, empecei en Livejournal, mudei a Blogger, volvín a Livejournal e agora de novo a Blogger (levo xa dous anos!). Parece que é algo cíclico e nalgún momento retomarei a outra... :D

Marla Singer dijo...

Eu só vin a Eli

acedre dijo...

Xa falarei cos meus contactos nos Steits. De Vedra a fama !!.

Anónimo dijo...

recomendación: intente vostede falar máis o xeito e pronunciar mellor

Anónimo dijo...

Interésache a miña opinión????
Creo que non... non a queiras saber...
bffff...

Anónimo dijo...

En principio deberías de llevar una falda con la que no se te vieran las entretelas cuando estás sentada, ante cámara y detrás de ella. Por otro lado me parece imposible que puedas cerrar tu boca.

Anónimo dijo...

Como o programa era pouco malo, decidiron que saíses ti. Ou que?
Creo que algún directivo da Telegaita debería ter a súa carta de demisión xa presentada.
A ver se veñen os de Broadway dunha vez e nos libran desta pavorosa hidra de nove cabezas.

María M dijo...

Buff!! Canto traballo!!! Non sei nin por onde empezar.. A ver. En primeiro lugar agradecer a usuario anónimo a súa crítica constructiva. O da vocalización é algo que teño que traballar moito como actriz e como "xornalista".

Agora diríxome ós autores dos tres últimos comentarios en conxunto porque teño a lixeira impresión de que todos eles proceden do mesmo sector marxinado e están adoctrinados por un mesmo "líder" que creo coñecer de vista. Un "líder" destos que só era líder na súa casa ata que dou cunha panda de pampos coma el. En fin... Soe pasar. Sempre hai un roto para un descosido ou un sapo para unha sapa. Non é ningunha novidade.

1. Claro que me interesa a opinión de todo o mundo, outra cousa é que esa opinión me afecte, sobre todo se a intención é a de, única e exclusivamente, "joder a marrana". Ademais encántame saber que son o bastante importante na vida de algunhas persoas como para que "perdan" o seu tempo -que vida tan triste por outra parte- en escribirme esta sarta de estupideces. Sempre me gustou ser a protagonista. De feito, non acepto papeis secundarios, jeje

2. Cando pedía opinións non me refería ó estilismo, ¡por favor! Unha que non me fan falla, e á vista está, e outra que en ese aspecto non me deixo aconsellar por calquera. Vaia por Deus, que inxenuos...
Ben seguro que non se me viron as "entreteas", eu teño unha clase que a vós vos levaría adquirir varias décadas (e sen éxito asegurado). E se se me viran non pasaría nada, porque eu teño estilo ata en roupa interior. Por certo, o das minisaias é para que todos vos poidades deleitar admirando a fermosura das miñas pernas que estou pensando en asegurar.

3. A miña boca xamais a pecharei para calar o que penso de vós e diante de vós sobre algún que outro tema que penso vos está "irritando". Andades que vos subides polas paredes, ¿eh? Pois ánimo que aínda vos quedan bastantes pisos. Se deixades o voso nome, asegúrovos un intercambio de impresións "tête à tête".

4. Na xestión, programación e movidas burocráticas da TVG, eu non me meto que non é o meu labor. A min con que me paguen polo meu traballo abóndame.

5. En canto ó calificativo "pavorosa hidra de sete cabezas" acéptovos o de "hidra" porque o recoñezo, o de "pavorosa" porque é un adxetivo que sempre me gustou, pero o de sete cabezas non o entendo porque que eu sepa só teño unha -ben bonita, por certo- e por sorte non teño acné polo que me sobran 6 cabezas que vos regalo para que as cambiedes polas vosas que vos vén facendo falta. E non o digo polo voso ben senón polo dos que vos rodean e sofren as vosas "payasadas" (con todo o meu respeto para os payasos) de nenos de guardería, porque son francamente INSOPORTABLES.


Sen máis, recibide un atento saúdo e unha agarimosa aperta desta humilde raíña dos escenarios. ;0)jais!

Anónimo dijo...

caín neste blog por casualidade (¿ou tal vez non?)e vaia, atópome con cousas que deixan a un coa boca aberta. Refírome ante todo a este post, "Da TVG a Broadway". Non vin o programa ese da TVG, así que non opinarei sobre el. Sólo quería expresar o meu parecer sobre esta batalla dialéctica (a pequena escala, claro): Penso que os "amigos" de Mariquinha tiveron pouca categoría nos seus comentarios, e que ésta tampouco axudou coa súa resposta, plena en certo modo de egotryp e autoestima en demasíe...(aínda que quizáis sexa nun tono alegórico, e ós que vai dirixida a resposta xa o entenden, non estou ao tanto deses "cruces").
Polo demáis, dareime unha voltiña polo resto do blog, a ver co que me atopo.
Saú2

María M dijo...

Saúdos zarpa! E gracias polo teu comentario. Estou dacordo contigo. E sei que non debín poñerme á altura deses comentarios. Ás veces falo de máis. En fin, gracias de novo e espero que volvas a miúdo por aquí. :)

Anónimo dijo...

Bueno, querida Hydra, me parece correctisimo que no aceptes consejos estéticos, a la vista está. Lo que me preocupa realmente es que no te des cuenta de que el glamour que no lo tienes ni en la punta de la cona, porque claro también te la hemos visto todos, y no lo hemos podido apreciar. En segundo lugar, me reitero en afirmar que nunca podrás cerrar tu boca debido a la profusión de dientes, espero que en Broadway después de que te enriquezcas con el musical del Hombre Elefante, puedas pasar por el programa Cambio Radical, que tan bien conocerás. Bueno, no sé que más decirte, el Pozi también sale en la televisión y no por ello es actor. Por cierto, hay cremas depilatorias magníficas. Lo digo por el pelito de la espalda, bueno, el del culo que tb se te ve.

Marla Singer dijo...

Joder con Estrellita Castro!
Menuda víbora!
Eu non te vin, só puiden disfrutar de Eli :(

*Sara dijo...

Dende logo, o que hai que ler... Non quería meterme onde non me chamaban, pero, de pronto, apeteceume comentar o que vexo por aquí.
Dicir que ¡vaia falta de educación, de argumentos e de valentía!
Pero que se pode esperar de alguén que asina co nome dunha muller vendida ó réxime franquista?
¿A que ou quen se vende esta nova E. Castro? ¿Á envexa, tal vez? ¿A unha situación da que non sabe nin a metade? ¿Á intolerancia, á censura ou a que?
Sexa como sexa, é penosa a súa forma de respostar a algo que non lle gusta, ou co que non está de acordo. Xa comezando pola falta de respeto. Non entendo a necesidade que teñen algúns de meter cizaña, de querer facer dano (aínda que non é o caso, dou fe), etc. ¿Por que non se mete na súa vida e deixa en paz a dos demais?
Ninguén lle obriga a que Mariquinha (máis ben, a parte de Mariquinha que coñece, que non creo que sexa nin un 0,5%) lle caia ben, ou a querela, que xa sobra xente que o fagamos, creáme...
E se quere dar unha opinión negativa sobre algún aspecto dela, o mínimo é facelo con argumentos propios, respecto e educación.
E cando non dá a cara... En fin. É moi fácil tirar a pedra e esconder a man. Escribir pestes sobre un e despois, ó mellor, sorrirlle durante o día... ¿non si? É triste.

María M dijo...

Querida estrellada castro: tus comentarios ya han bajado mucho de nivel y con barriobajeros yo no me relaciono ni dialécticamente. Eres tan obvia/o -además de soez- que ya me aburro. Deja ya de contaminar mi blog que la gente que llega hasta aquí no tiene por qué soportar tus improperios.

Anónimo dijo...

bo apuntamento o de sara, referíndose a relación de Estrellita Castro con Franco. Supoño que quizáis o personaxe que firma con ese nome descoñeza detalles desa persoa, e aínda con risco a desviarme algo do tema deste fío, pois déixovos un enlace (¿pódese, Mariquiña?)dunhas cantas personalidades que seguramente sorprenderán a máis de un. Así outras veces escollerán nomes con máis tino (¿ou xa sería escollido adrede?)
sau2

Anónimo dijo...

http://www.geocities.com/f_franco.geo/elogios.htm

jeje, ahi queda iso. Quedádevos que hai perlas para dar e tomar...

Elianinha dijo...

Ola María!!! Non te preocupes, que a min unha tía díxome que se asustara ao verme na tele, debía de ser do fea que era... Quería dicirche se me podías prestar o vídeo porque mo pediron os meus amigos de clase, que non nos viran. Graciñas.
Por certo, vin a Artur Trillo, que para este mes co das letras galegas vai telo moi difícil para vir traballar nas obras infantís, pero que despois xa falamos.

María M dijo...

Eli, ocorreu unha traxedia. Miña irmá sen querer gravou por encima de Luba TV e os talentos foron ó carallo. Por se acaso non te vexo e les isto, se podes dame o número de Raúl para pedirlle unha copia (xúroche que é a miña única intención, jejeje) porque quero ter o recordo. Un bico. Díxome meu pai q te viu hoxe no Concello. Bicos.

Elianinha dijo...

jajaja xa cho dou mañá. Seguro que só queres pedirlle o programa??? De todos modos podes mandarlle un mail á produtora (xabi xabimr@gmail.com) para pedircho, o teléfono doucho en persoa, xa sabes, polas fans...

Anónimo dijo...

Panda de anormales esos que se creen ultra valientes haciéndose llamar Estrellita Castro (que más bien querrán decir Marujita Díaz, porque todavía son más patéticos que ella). Si tan valientes sois, tan estilosos (que archisabido es que no), tan inteligentes (es una aberración escribir la palabra "inteligencia" cerca de algo que hable de vosotros -que por supuesto no quiere decir que, al mencionarla, la relacionemos con vuestra persona en términos positivos-). ¿Sabéis qué os digo? ¿Por qué no os identificáis o, lo que sería más valiente y habitual en una persona con dos dedos de frente y habiendo superado ya la adolescencia (que parece que a algunos os dura eternamente), por qué tanto miedo a enfrentaros cara a cara? De verdad que sois auténtica e irremediablemente gilipollas. Y lo peor de todo es que, si aun tuviéseis algo de razón, si fueseis la caña, no nos provocaría un ataque de risa eso de querer ser "guays" cuando no tenéis ni puta idea de nada. Y cuando digo nada es NADA. Cuando maduréis (si es que algún día lo hacéis) os dará tanta, tanta vergüenza vuestro comportamiento de adolescente caprichoso y sin argumentos que os esconderéis debajo de la cama y no querréis salir nunca (y espero que así lo hagáis).

Anónimo dijo...

Da un poco de miedo dejar un comentario... ;P
yo no te pude ver :(, aunque que sepas que salías en el Correo en el anuncio de la programación (en plan, va actuar Mariquinha)

María M dijo...

jajajajaja... Gracias rapunsel!!! Tendré que pasarme por la hemeroteca y hacer un dossier de prensa. Para mis nietos digo...

Unknown dijo...

mi má, como está el ambiente... Bueno mariquinha, yo tampoco pude verte, pero conociéndote, seguro que arrasaste... Y sobre los post de Estrellita Castro&Clones S.A, pos nada, "por sus hechos los conoceréis", que diría un sabio...

Anónimo dijo...

eu vin o programa o sabado pasado, 6, e o que máis me gustou foi a parte onde bailban os rapaces da escola de baile soul, por iso eu pido que repitan as imaxes o próximo sabado, e se non pode ser que as colguen en internet xa que me gustou moito e gustaríame volvera velo. Rapaces, sodes os mellores...!!!

Anónimo dijo...

Looking for information and found it at this great site... » »