jueves, julio 20, 2006

A vida pode ser maravillosa

Ola olita!! Despois dunhas mini-vacacións blogueiras, motivadas polo desexo de formarme unha opinión verbo da miña experiencia como xornalista en prácticas de Galicia Hoxe, aquí estou de novo para ilustrarvos coas miñas venturas e desventuras. O caso é que, neste momento, o traballo é o centro da miña vida, sabía que escribir aquí significaría falar do tema e non quería aventurarme, pois, a gritar aos catro ventos o feliz que son, por temor a que todo fosen castelos no aire. Pero sí. Estou feliz e contenta. Despois de 15 días -un cuarto do tempo que botarei en GH- podo decir que son afortunada. Nunca me vira traballando nun xornal pero descubrín que me gusta escribir, a min, que son de natureza cotorra. O de escribir sempre estivo ligado na miña mente ós pensamentos máis íntimos e persoais, aos desafogos da alma, ou ás plumas ilustres capaces de contar historias que mereceran a pena. Ao primeiro estou afeita e para o segundo non teño talento. Pero sí, descubrín que me gusta escribir, a pesares desa gran ausencia, esforzarme porque as miñas palabras cobren sentido colocadas unhas detrás doutras. A sección para que o fago, chámase "verán". Temas amenos e sen gran trascendencia nos que dende o primeiro día me deron liberdade e capacidade de decisión. Son autora, son creadora e asino o meu traballo. Tamén "pico" notas de axencia como din alí, e tamén me gusta. O importante é aprender e saber de todo. Tiven moita sorte cos compañeiros, pero sorte sorte, con Marga, a miña xefa máis directa. É doce, amable, comprensiva... é un amor. Alí non somos unhas traballadoras máis, non deixamos de ser becarias e non no mal sentido, senón todo o contrario. O noso traballo respétase e considérase profesional, pero non hai unha presión que afogue. Saben que estamos entrando en contacto con ese mundo, que estamos aprendendo e adáptanse ó noso ritmo. Nós, esforzámonos por adaptarnos ó ritmo dos que xa saben, todos poñemos da nosa parte e sinto que me alegro do que me tocou, do lugar onde fun dar. ¿Que fixen este tempo? Pois fixen tres entrevistas, unha reportaxe, unha primeira para verán, a axenda, novas e breves para sociedade e nacional, o comentario da foto do día... Hai cousas que me motivan máis que outras pero nada, nada, me repugna. Polo demais, o horario, é perfecto, de 4:30 a 9 (PM, jeje), traballo sábados e domingos alternos pero non me queixo. Podo durmir pola mañá e saír pola noite. A redacción é na zona vella e pasear cada día por alí, á noitiña, cando a calor xa non abafa, é un pracer que descoñecía. As festas do verán agárdannos e non temos que renunciar a elas, outro dos grandes praceres desta época. A praia, vémola pouco, pero cando podemos, coma esta fin de semana, fuximos e gozamos ao máximo. En fin, que a vida pode ser maravillosa...

sábado, julio 08, 2006

Milagros de la tecnología

Desde la distancia que permite una mayor objetividad y desde la más absoluta de las modestias he de reconocer que la chica de la foto es guapa, un bellezón diría yo, a pesar de lo rojo de sus ojos y del amigo espontáneo que siempre acaba fastidiando esas fotos únicas e infieles a la realidad que la gente de los chats utiliza para engañar a los demás. Y no es que sea fea pero esta vez la cámara me ha querido mucho mucho demasiado. Os perdono que hoy no me dejéis comentarios.

¿Sola en casa?

Al final este verano no voy a tener la casa sólo para mí. Este pequeño plumífero se empeña en entrar en mi salón (ya van cuatro veces) por algún pasadizo secreto que desconozco y revolotea histérico dándose golpes contra los cristales para llamar mi atención. Eso es lo que quiero creer yo. Que alguien es capaz de autolesionarse por devoción a mí como hace la superviviente esa de la tele por amor a su amado cónyuge. A simple vista, el pajarito tiene buenas intenciones como quitarme de delante la montaña gigante de ropa que tengo que planchar y que amenaza con convertirse en la columna de colada más alta jamás vista por el ojo humano. A ver si tengo suerte y me pasa lo que al famoso zapatero de los cuentos.

martes, julio 04, 2006

Fotos

Hoxe toca publifotoreportaxe. Máis fotos, boas fotos, en www.fotolog.com/mariquinhass/. Non deixes de ir.